ความต้องการด้านอาหารที่สูงขึ้นอันเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของประชากรส่งผลให้ “มาตรฐานการผลิตอย่างรับผิดชอบตลอดห่วงโซ่อุปทานสินค้าเกษตรและอาหาร” ได้รับความสนใจในวงกว้าง โดยผู้บริโภคและองค์กรภาคประชาสังคมต่างคาดหวังบทบาทของผู้ประกอบการในการคิดค้นนวัตกรรมและเทคโนโลยี ในการเพิ่มประสิทธิภาพภายใต้แนวทางการพัฒนาที่ยั่งยืน ควบคู่ไปกับการมีส่วนร่วมรับผิดชอบและบริหารจัดการประเด็นด้านสิทธิมนุษยชน ในห่วงโซ่อุปทาน ไม่ว่าจะเป็นประเด็นด้านแรงงานเด็ก แรงงานบังคับ และแรงงานต่างด้าว รวมไปถึงประเด็นด้านสิ่งแวดล้อม อาทิ ปัญหาดินเสื่อมโทรม การขาดแคลนทรัพยากรน้ำ การบุกรุกทำลายป่าในห่วงโซ่อุปทานสินค้าเกษตรและอาหารที่ผู้ประกอบการมีส่วนเกี่ยวข้อง อย่างไรก็ดี การส่งเสริมมาตรฐานการผลิตอย่างรับผิดชอบตลอดห่วงโซ่อุปทานสินค้าเกษตรและอาหารที่ยาวและซับซ้อนนั้น จำเป็นต้องอาศัยความมุ่งมั่นร่วมกัน (Shared Commitment) และเครือข่ายความร่วมมือ (Collaborative Networks) เพื่อสนับสนุนให้เกิดการพัฒนาตลอดห่วงโซ่อุปทานและนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเชิงบวกในระยะยาวอย่างเป็นรูปธรรม